Wycieczka po lesie z Fluttershy i Wilczą #3

- Zgadza się, chodziło o kolibra - powiedziała Fluttershy. Ptaszek wylądował jej na grzbiecie. Klacz zaczęła nucić jakąś znaną dla Was melodię, a koliber po chwili ją dokończył.
- Niektórzy tego nie widzą, ale zwierzęta są bardzo inteligentne. A, gdy macie jakieś problemy społeczne, to one i tak przy Was zostaną. Zawsze Was wysłuchają, kochane są. A żeby pokazać im, że cieszymy się z ich towarzystwa, to musimy im to pokazać. Dobrze się opiekować, bawić się. Tak również rośnie między Wami więź, której ie da się zniszczyć. Nawet jeśli, któregoś z Was zabraknie, to ona wciąż będzie trwać. Na zawsze. A samo zwierzątko z perspektywy właściciela na zawsze pozostanie w jego sercu, tak samo jest od strony zwierzęcia. Dlatego tak bardzo je lubię - wyszeptała z uśmiechem.
Wilczyca zastanowiła się przez chwilę i spojrzała na Was.
- To może teraz coś odrobinę trudniejszego. Zwierzę, które żyło wiele tysięcy lat temu. 
Popatrzyła po Was i pogłaskała jakieś zwierzę, które akurat przebiegało obok niej. 
- To zwierzę wyginęło dawno temu. Znane było ze swych bardzo długich kłów. Miały także duży kąt rozwarcia żuchwy. Kucyki różnie je określają, mają parę nazw, każdy używa takiej, która mu przypasowała do gustu. Jeśli mogę, to proszę o to, żeby chętni podali wszystkie wersje jego nazwy.
Wilcza czekając na odpowiedzi przytuliła się do kucyka, tak od niechcenia. Wyglądało to wyjątkowo słodko. Po chwili zorientowała się, że wszyscy to obserwujecie. Nati zarumieniła się i odsunęła od pegaza. 
- A właśnie. To zwierzę dzieli się także na dwa typy, je też proszę podajcie.